Week drie op de place to be!

Hierbij de ietwat verlate blogpost over onze derde week alweer! Dit is een week waarin er erg veel is gebeurd, dus ga er maar even goed voor zitten ;)

Ten eerste hebben we GROOT nieuws. Wij weten onze outreach locaties!!!! Zoals sommigen van jullie weten gaan we na drie maanden les te hebben gekregen op outreach naar verschillende landen. Hierin gaan we praktisch maken wat we hebben geleerd in deze drie maanden. Dit komt tot uiting in praktische hulp bieden aan de mensen die het nodig hebben, maar ook door het evangelie te delen met mensen die hun leven nog niet aan Jezus hebben gegeven.

Het avontuur over de outreach locaties begon maandag, toen de verschillende locaties, bijbehorende prijzen en leiding bekend werden gemaakt. Dit was voor de hele klas een groot moment dus de spanning en vooral het enthousiasme was flink aanwezig in de klas. Wij hadden beide geen persoonlijke voorkeur, omdat alle locaties super tof zijn. Er werd aangegeven dat het niet de bedoeling was met de klasgenoten over de locaties te praten, omdat het echt een keuze moest zijn op basis van Gods wil. Gesprekken over de locaties kan leiden tot keuzes op basis van wat je vrienden doen en dit kan in de weg staan voor wat God tot je spreekt. Dit was voor ons natuurlijk een hele opgave, aangezien wij gewend zijn álles met elkaar te delen. Wij hebben beide veel gebeden over de verschillende locaties, op basis daarvan hebben wij ons ingeschreven voor een team, niet wetende wat de keuze van de ander was. Vrijdagavond, na een hectische dag waar we straks verder op in gaan, werden de teams bekend gemaakt. Helaas zitten we niet bij elkaar in het team, maar we zijn gelukkig allebei heel enthousiast over onze locaties en over ons team. Wij zijn van plan om te vertrekken tussen kerst en oud & nieuw, we komen terug in Perth rond 14 maart.

Dusssss, Sifra gaat met een team van negen personen naar Mozambique, een land in Azië waarvan we de naam niet online mogen noemen (voor meer informatie is een privé berichtje welkom) en Zuid-West Australië! In Mozambique zullen we vooral openbaar, op basis van getuigenissen, toneelstukjes (over de Bijbel) en sporttoernooien, het evangelie verkondigen. Het bijzondere aan dit land is dat we maar één vertaler hebben, dus dit wordt vooral handen- en voetenwerk. Daarna gaan we naar Azië, dit is een enorm verschil. Vrijwel iedereen in dit land is islamitisch en daar mag het evangelie niet openbaar verkondigd worden, dus we mogen mensen niet in het openbaar bekeren tot het christendom. Hier zullen wij dus vooral ter werk gaan via één-op-één gesprekken waarin wij hopen een band op te bouwen met de mensen en van daaruit over God te vertellen (in besloten kringen). Tot slot zullen we dus richting Zuid-West Australië gaan, wat dichtbij is waar we nu zijn. Hier zullen we een ander outreach team ontmoeten en één groot superteam vormen. Hier ligt de focus vooral op dienstbaarheid en zullen we verschillende kerken helpen. Ook werken we met de jongeren daar, omdat in Australië (net als in Nederland) de kerken leegstromen omdat veel jongeren de kerken verlaten.

Linde gaat met een team van 13 personen naar Cambodja, Armenië en Georgië. In al deze landen is er geen probleem met openbaar evangeliseren. Cambodja is vooral boeddhistisch en er zijn ook nog ontzettend veel animistische invloeden waar de lokale mensen zich sterk aan vast klampen. Na 4 weken in de drukkende cambodjaanse warmte gespendeerd te hebben, vliegen we naar het koude Armenië. We zullen op een base net buiten de hoofdstad Yerevan te werk gaan, waar ontzettend veel armoede is. Vanuit deze stad gaat dit team met de auto door de bergen naar Georgië. Daar sluiten we onze outreach af met vier weken hulp bieden en evangeliseren. Aan het einde van onze outreaches gaan we weer terug naar Perth waar we 'Report Week', hebben wat inhoudt dat we met alle teams terugkijken op onze missies en dat ook aan de hele base vertellen.

Dit kost natuurlijk wel wat..... Voor Sifra's outreach heeft ze AUS$6500 nodig, en Linde heeft AUS$5800 nodig. De kosten zijn berekend op basis van verschillende factoren (vliegtickets, visum, eten, slaapplekken etc). Wij zijn allebei hard op weg naar deze bedragen, dus hiervoor iedereen die geld heeft gedoneerd heel erg bedankt. Verdere financiële hulp wordt zeer gewaardeerd! In verband met voormalige problemen met de betaalverzoeken (naast vele succesverhalen) zetten wij nu onze rekeningnummers neer.

Voor Linde: NL 33 RABO 0327 1451 53 t.n.v. L.G. Augustinus inzake Outreach Linde.

Voor Sifra: NL 67 RABO 0138 7443 51 t.n.v. S.T.M. Loonstra inzake Outreach Sifra.

Voor beide: NL 53 RABO 3460 6405 53 t.n.v. L.G. Augustinus inzake Outreach Linde en Sifra (zij zal dan de helft van dit bedrag naar mij overmaken).

Maar we hebben natuurlijk deze week meer gedaan dan de outreach locaties... Deze week gingen de lessen over repentance & forgiveness (boetedoening & vergeving). Dit klinkt erg zwaar en om eerlijk te zijn was dit ook voor iedereen een heftige week. Het was onder andere zwaar omdat dit een gecombineerde week was, dit houdt in dat we met verschillende klassen in een grote hal zitten, hierdoor is het moeilijker om gefocust te blijven. Ook gebruikte de spreker veel moeilijke termen en ging hij snel door zijn punten heen. Maar ook het onderwerp was heftig... We hebben veel les gekregen over het nut van boetedoening en vergeving, over hoe er een kloof ontstaat in de relatie met God als we zondigen. Wat ons beide de ogen opende was het verschil tussen bekennen van zonden & boetedoening. Boetedoening bestaat uit twee punten: ten eerste het bekennen van de zonden en er vergeving om vragen. Daarna volgt het lastigste, je leven dusdanig veranderen zodat je de zonden niet weer begaat. Zodat je zonden gaat zien voor wat het is: vernietigend. Dit houdt in dat als je de kans had om de zonde nog een keer te begaan, je de oprechte keuze zou maken om dat niet te doen. Bekennen van zonden, zoals veel christenen (waaronder wijzelf) gewend zijn om te doen, is vergeving vragen voor de zonden, op basis van de nare gevolgen die je ervan ervaart (bijvoorbeeld schuldgevoel). Gevolg hiervan is dat je de zonden wel weer begaat, als je de kans hebt dat te doen zonder de gevolgen te ervaren. Hierdoor raak je in een eeuwige spiraal van zondigen, bekennen, zondigen, bekennen etc, etc. Het beste voor onze relatie met God is (zoals jullie waarschijnlijk aanvoelen) om te repenten in plaats van te bekennen.

Dit hebben wij dus ook gedaan. Donderdag hebben wij op basis van verschillende bijbelteksten (voor de geïnteresseerden zie: Galaten 5:16-21, 1 Korinthiërs 6:9-10, Efeziërs 5:3 en Romeinen 1:28-32) een 'lijst met zonden' gekregen. Vrijdag zaten wij vanaf 11 uur tot 22 uur in ons klaslokaal met de klas. Hierin hebben wij één voor één plaatsgenomen op de stoel voor in het lokaal, met aan de ene kant de schoolleider en aan de andere kant onze mentor. Hierin hebben wij een gebed uitgesproken over onze zonden en hoe we daarvan weg willen keren. Hierna werden we bemoedigd in gebed door de mensen die naast ons zaten. Ook schreven klasgenoten briefjes met daarop bemoedigingen. Al met al was dit dus een zeer intense dag, maar we merken beide dat het echt de moeite waard was. We zijn een stuk bewuster geworden over hoe we geroepen zijn om heilig te leven en verleidingen te weerstaan. 

En natuurlijk hebben wij ook weer weekend gehad ;) Zaterdagochtend zijn we weer naar de altitude gym geweest. Dit was weer een erg zware work-out, maar erna voelde dat erg goed. Op het moment zelf niet bepaald, we hebben beide nog nooit zoveel gezweet (bah, te veel informatie). Daarna hebben we gewoon rustig aan gedaan, wat huiswerk gemaakt en gerelaxed. 's Avonds met wat vriendinnen naar Kingspark gegaan om te picknicken, we wilden ook de zonsondergang bekijken maar we bevonden ons aan de verkeerde kant van het park, oeps. Ondanks dat hebben we het wel echt heel leuk gehad! Zondag zijn we weer naar het strand geweest!!! Het was een goede 35 graden en dat heeft met name Sifra's lichaam goed gevoeld. Ondanks twee insmeerbeurten was zij ongeveer net zo rood als haar rode badpak. De golven waren echt enorm, wat zeer gevaarlijk was waardoor we niet overal het water in mochten, maar wat ook zeer tof was. We hebben op golven gedreven, op golven gebodyboard, in golven gedoken en met name veel golven ingeslikt  (liefde voor dat vieze zoute water in je mond). 

Bidpunten:

- Dat de outreach voorbereidingen goed mogen lopen, financieel maar ook mentaal.

- Dat we ons uitgerust mogen voelen. Doordat het erg lange dagen zijn (wekker gaat vaak om 5:40 en de dagen zijn volgepland) voelen we ons vaak moe waardoor we ons niet optimaal kunnen focussen.

Fun fact: in deze drie maanden lesfase leren we in onze lessen ongeveer net zo veel als de gemiddelde kerkganger in drie jaar tijdens kerkdiensten.

Dankpunten:

- Dat we beide erg tevreden zijn met onze outreach locaties.

- Dat we hier optimaal genieten van de mensen, de lessen, de openheid en het sporten.

- Dat we steeds meer beginnen te wennen aan ons volle schema.

- Dat we zoveel lieve appjes en berichtjes ontvangen van mensen uit Nederland, dat we echt voelen dat we support hebben.

- Dat we in dit supermooie land mogen verblijven, wat ons steeds weer blijft verbazen en dat het weer ons zeer goed bevalt.

Wederom zijn vragen/tips/tops/opmerkingen of wat dan ook altijd welkom. Dat kan gewoon bij dit bericht of via privé berichtjes :)