Week vijf & zes, weer een blogpost yesyes!

20 november 2019 - Perth, Australië

Hallo, hallo, hier zijn we dan weer! Wij merken beide dat het soms moeilijk is om tijd te vinden om een blogpost te schrijven, dus wij excuseren ons alvast vooraf voor alle verminderende en verlate blogposts ;) 

Week vijf was het thema Father Heart of God. Het grootste punt wat deze week centraal stond was dat je beeld van God verstoord kan zijn door gebreken van je ouders/autoriteiten. Aangezien God onze Vader is, vergelijken wij Hem onbewust met onze aardse vader/autoriteit. Maar God is een perfecte Vader en Hij heeft geen gebreken! Hij heeft áltijd tijd voor je, denkt áltijd aan je, wil áltijd meer geven dan je hebt en weet áltijd precies wat je verlangt. Deze week hebben wij veel uit psalm 139 gelezen. De verzen die er erg uitsprongen waren vers 16 en 17! "U zag mij al toen ik nog geen vorm had. Elke dag van mijn leven stond toen al in Uw boek opgeschreven. Wat betekenen Uw gedachten veel voor mij, mijn God. Ze zijn ontelbaar. Zelfs als ik ze zou proberen te tellen, blijken het er nog meer te zijn dan de zandkorrels. Ik ben voortdurend in Uw nabijheid." Dit laat echt zien dat God een persoonlijke Vader is. Hij is zo geïnteresseerd in al onze details en wil er graag met ons over praten. Ook hebben we een brief van God aan ieder van ons (en dus ook aan jullie allemaal) behandeld, we hebben hiervan een foto toegevoegd. Als je dit hardop leest dringt de tekst beter tot je door ;) Dit is niet alleen een mooie brief, maar het is de waarheid! (Aangezien alles direct uit de Bijbel is gehaald en wij geloven dat de Bijbel de waarheid is.)

Verder was het rooster vrij gelijk aan de andere weken. Met smallgroups maandag avond hebben we erg lekker ijs gegeten, met uitzicht op een brug en daarachter de zonsondergang! We hebben (wederom) nét verloren met volleybal, maar wel veel plezier gehad. Verder hebben we die dinsdag ook het filmpje opgenomen die we afgelopen week hebben gepost. Daarin is te zien dat Linde haar oog bezeerd had, dat is nu gelukkig weer helemaal hersteld! Woensdagavond hebben we spelletjesavond gehad op de base met klasgenootjes, wat veel gelach, plezier en fanatisme voortbracht! Verder hadden we dat weekend weer altitude gym, waar Sifra helaas nog niet mee kon sporten in verband met haar zere knieën. Daarna hebben we uiteraard weer een strand bezocht, want het was 39 graden die dag!!! Aan het eind van deze dag ontdekte Sifra merkwaardige bultjes op haar rug, waar we later verder op in gaan! Zondagavond was de tweede avond van het intermural sports tournament van de base. Deze avond hebben we ultimate frisbee gespeeld. Dit is een sport die in Nederland over het algemeen niet heel veel wordt gespeeld tijdens gymlessen, maar wat in vele andere landen erg veel wordt gespeeld, waardoor het niveau aardig hoog was! We zijn tweede geworden in dit spel!

Maandag begon natuurlijk de nieuwe week weer met morning exercise (altijd Sally-Monday, zwaarste morning exercise van de week) en daarna weer Monday morning worship met de hele base, wat voor ons beide altijd een hoogtepuntje van de week is. De lessen deze week gingen over het thema Lordship. Dit houdt in dat we Jezus echt op nummer 1 moeten zetten. Hij moet de Lord zijn van ons hele leven, want we kunnen immers geen twee goden dienen (Mattheüs 6:24). Dit betekent dat God ons vraagt om onze 'rechten' (familie, kleding, voedsel, gezondheid, geld) op te geven, om Hem volledig te dienen. Dat er niks boven Hem staat, omdat Hij het waard is, want wij hebben immers alles van Hem gekregen. Vaak voelt dit als dingen opgeven, maar eigenlijk geef je het recht terug aan God en leg je al je vertrouwen in Hem, dat hij ervoor zorgt. 

Tijdens smallgroups maandagavond waren we gecombineerd met de andere meiden smallgroup, wat erg gezellig was. We gingen naar een heel leuk cheesecake tentje! Dinsdagmiddag is Sifra naar de health care geweest voor de bultjes op haar rug, ze had er niet per sé heel veel last van, maar wilde graag even zekerheid. Hier gaven ze aan dat het niks heftigs was en dat het waarschijnlijk vanzelf weg zou gaan. Ondanks dit geruststellende nieuws werd de pijn steeds erger. De pijn werd een soort spierpijn die steeds verder haar arm in trok. Uiteindelijk hebben we vrijdag toch maar even een dokter bezocht, waar duidelijk werd dat ze gordelroos heeft. Dit is natuurlijk erg vervelend en pijnlijk. Ze heeft medicatie tegen de gordelroos en voor 's nachts heeft ze pijnstillers gekregen. Helaas heeft ze er vandaag de dag nog steeds veel last van.

Gelukkig mocht dit de pret van de camping trip niet bederven! Jaja, je leest het goed, camping trip. We gingen er met de klas even een weekendje tussenuit. Zaterdagochtend ontmoetten we elkaar om 7 uur 's ochtends op de base om rond 8 uur te vertrekken! Vol goede moed begonnen we aan de (geschatte) drie uur durende busreis richting Busselton. Na ongeveer een uur had onze binnenste achterband er helaas niet meer zo veel zin in. We hadden een lekke band. Een paar jongens en onze schoolleider dachten dit wel even snel te kunnen fixen. Maar aangezien het een vrij oude bus is en de wielen er dus al vrij lang aan vast zaten en bij een gebrek aan de juiste materialen ging dit niet heel soepel. Het was een hele klus om de buitenste band los te krijgen, om vervolgens ook bijzonder veel moeite te moeten doen om de binnenste binnenband los te krijgen. Ondertussen stond de rest van de klas van een afstandje in de brandende zon, in de middle of nowhere, vergezeld door vele vliegen toe te kijken en aan te moedigen. Na 2,5 uur zweten is het gelukt om de nieuwe band te installeren en konden we de trip vervolgen! Aangekomen op de camping hebben we wat geluncht en een duik genomen in de blauwe zee (aangezien het strand aan de camping vast zat). Hierna zijn we naar een strand geweest met enorme golven. We weten dat we eerder over grote golven in Australië hebben geschreven, maar dit overtrof die golven gemakkelijk. Onze schoolleider beschreef ze: "Als je nog nooit in een wasmachine hebt gezeten, weet je na een duik in dit water hoe dat ongeveer voelt". Na het strand hebben we in de bus, onderweg naar een paar rotsen, pizza's gegeten, onder het genot van mooie uitzichten en een langzaam ondergaande zon. Uiteindelijk kwamen we bij de rotsen vanaf waar we de complete zonsondergang bekeken. Eenmaal terug op de camping was iedereen super moe, dus hebben we wat Milo met Tim Tam's gehad en spelletjes gespeeld, waarna wij in ons minitentje doken. Het was een erg knusse nacht waarbij je het tentdoeken aan alle kanten tegen je lichaam voelde duwen. Het is maar goed dat we beide geen last hebben van claustrofobie, anders zouden we dit weekend niet hebben geslapen ;)

De volgende morgen begonnen we de dag met een kijkje op het strand, waar we in het super heldere water meerdere pijlstaartroggen hebben gespot. We ontbeten met pancakes en fruit. Vervolgens hadden we een korte devotion (bijbelstudie/minipreekje) van een van onze klasgenoten. Dit ging over hoe liefde een actieve daad is, wat ultiem te zien is in Jezus, maar hoe we ons ook kunnen gedragen binnen onze klas. Hierna trokken we onze sportkleren aan en vertrokken we naar een park. Hier heeft Linde (met de rest van de klas uiteraard) Australian Football gespeeld. Dit is een soort American Football, maar dan minder fysiek en met minder regels, eigenlijk is het dus één groot chaotisch spel, maar wel heel leuk! Hierna zijn we naar een ander strand gegaan. Dit was ongeveer het tegenovergestelde van het strand zaterdag. Het was heel kalm, we hebben dus uren in de zee gedobberd. Hierna nog even kort een uitzichtpunt bezocht en daarna gingen we terug naar de camping, waar we hebben avond gegeten (burgers!!). 's Avonds speelden we glow in the dark capture the flag op het strand. Het veld was aangegeven door glow in the dark bandjes en ook elke speler had een bandje om in de kleur van zijn/haar team. Het was een super leuk spel en het was heel grappig want je kon de personen niet zien, puur het armbandje. Hierdoor wist je niet achter wie je aanrende of wie er tegenover je stond. Ook was de lucht super helder en de sterren heel fel, dus was het uitzicht als je naar boven keek erg indrukwekkend! 

Maandagochtend hadden we een uitgebreid ontbijt waarna we weer op weg naar de base gingen. Al met al was dit een erg geslaagd weekend waarin we meer en meer beseften hoe gezegend we zijn met alle mooie mensen om ons heen.

Dit waren alweer de avonturen van de afgelopen twee weken! We vermaken ons ultiem en proberen te genieten van elk moment!

Dikke kus voor alle lieve lezers in Nederland & tot schrijvens ;)

Oh ja, check ook even alle foto's en filmpjes die we hebben toegevoegd, in verband met vele aanvragen hebben we goed ons best gedaan om veel toe te voegen.

En oh ja, nog steeds genieten wij heel erg van al jullie reacties/tips/tops. Keep it going!

Foto’s

2 Reacties

  1. Mirjam:
    22 november 2019
    Leukleuk 😊
  2. Je Mannetje:
    23 november 2019
    Mooi verhaal weer! Veel beterschap voor Sifra en blijf vooral van mooie plaatjes posten. Prachtig om te zien!